کمال گرایی چیست؟

کمال گرایی خصیصه ای است که زندگی را به یک گزارش بی پایان در مورد دستاوردها یا ظاهر تبدیل می کند. وقتی سالم باشید، می تواند خودانگیزه باشد و شما را به غلبه بر ناملایمات و رسیدن به موفقیت سوق دهد. هنگامی که ناسالم است، می تواند مسیری سریع و پایدار برای ناراحتی باشد.

چیزی که کمال گرایی افراطی را بسیار سمی می کند این است که در حالی که کسانی که در چنگال آن هستند آرزوی موفقیت دارند، اما بیشتر بر اجتناب از شکست تمرکز می کنند و در نتیجه جهت گیری منفی دارند. آنها به عشق بی قید و شرط اعتقاد ندارند و انتظار دارند که محبت و تایید دیگران به عملکرد بی عیب و نقص بستگی داشته باشد.

چه چیزی باعث کمال گرایی می شود؟

کمال گرایی در درجه اول توسط فشارهای درونی، مانند میل به اجتناب از شکست یا قضاوت سخت هدایت می شود. احتمالاً یک مؤلفه اجتماعی نیز وجود دارد، زیرا تمایلات کمال گرایی در بین جوانان در 30 سال گذشته، صرف نظر از جنسیت یا فرهنگ، به میزان قابل توجهی افزایش پیدا کرده است. تصور می‌شود که رقابت علمی و حرفه‌ای بیشتر ، همراه با حضور فراگیر رسانه‌های اجتماعی و مقایسه‌های اجتماعی مضری که برمی‌انگیزد، در این امر نقش داشته باشد.

علل کمال گرایی چیست؟

فشارهای فرهنگی و اجتماعی: هنجارها و انتظارات اجتماعی اغلب این ایده را ترویج می کنند که موفقیت و ارزش با کامل بودن گره خورده است. رسانه ها و روایات فرهنگی دستاوردهای بی عیب و نقص را تجلیل می کنند و استانداردهای غیر واقعی را تعیین می کنند و افراد را به درونی کردن این آرمان ها سوق می دهند.

1. پویایی خانواده: انتظارات زیاد از اعضای خانواده یا محیط خانوادگی که در آن عشق و تایید منوط به موفقیت است. می تواند تمایلات کمال گرایی را از سنین پایین القا کند. این پذیرش مشروط می تواند ترس عمیقی از شکست و نیاز دائمی برای اثبات خود ایجاد کند.

1. ویژگی های شخصی: افرادی که ویژگی های شخصیتی خاصی دارند ، مانند وظیفه شناسی بالا ، حساسیت به انتقاد، یا تمایل شدید به کنترل، ممکن است بیشتر مستعد کمال گرایی باشند. این ویژگی ها می تواند آنها را در برابر فشارها و خواسته های آرمان های کمال گرا آسیب پذیرتر کند.
2. ترس از قضاوت: ترس از قضاوت یا انتقاد دیگران می تواند رفتارهای کمال گرایانه را تحریک کند. افراد ممکن است برای پرهیز از ارزیابی های منفی برای کمال تلاش کنند و معتقدند هر نقصی می تواند منجر به طرد و عدم تایید اجتماعی شود.

نشانه های کمال گرا بودن فردی چیست؟

کمال گراها انتظارات غیرواقعی بالایی از خود و دیگران دارند. آنها سریع عیب جویی می کنند و بیش از حد از اشتباهات انتقاد می کنند. آنها تمایل دارند یک پروژه را به دلیل ترس از شکست به تعویق بیاندازند. آنها از تعارف شانه خالی می کنند و فراموش می کنند که موفقیت خود را جشن بگیرند. در عوض، آنها برای تایید و تایید به افراد خاصی در زندگی خود نگاه می کنند.

انواع مختلف کمال گرایی چیست؟

کمال گرایی خود را در سه حوزه نشان می دهد:

1. خود محور: تحمیل یک میل غیرواقعی برای کامل بودن به خود است.
2. دیگر گرا: به معنای تحمیل معیارهای غیرواقعی کمال بر دیگران است.
3. تجویز شده اجتماعی: شامل درک انتظارات غیر واقعی از کمال از دیگران است.

آیا کمال گرایی همیشه برای شما خوب است؟

بین تلاش برای تعالی و کمال طلبی تفاوت وجود دارد. کمال گرایان سازگار یا مثبت، اهداف بلندی را تعیین می کنند ، استانداردهای بالایی دارند و برای موفقیت خود بی وقفه تلاش می کنند. آنها دستاورد گرا هستند، در حالی که کمال گرایان ناسازگار شکست گرا هستند. کمال گرایان تطبیقی ​​تمایل به رشد دارند، از به چالش کشیدن لذت می برند و به خوبی مشکل را حل می کنند. تمایلات کمال گرایانه آنها یک نقطه قوت است نه ضعف.

خطرات کمال گرا بودن چیست؟

تلاش برای کمال گرایی می‌تواند منجر به نتایج منفی شود، مانند اهمال‌کاری ، تمایل به اجتناب از چالش‌ها، تفکر سفت و سخت همه یا هیچ، مقایسه‌های سمی و کمبود خلاقیت . کمال گرایی ناسازگار اغلب ناشی از ترس از شکست، احساس بی لیاقتی، عزت نفس پایین و تجربیات نامطلوب دوران کودکی است . اغلب با افسردگی ، اضطراب ، اختلال وسواس فکری-اجباری، اختلالات خوردن و حتی انگیزه های خودکشی همراه است.

آیا کمال گرایی یک بیماری روانی است؟

کمال گرایی یک ویژگی شخصیتی است که در صورت افراط می تواند مضر باشد. اگرچه به خودی خود یک بیماری روانی نیست، اما یک عامل رایج در بسیاری از اختلالات روانی است. به ویژه آنهایی که مبتنی بر افکار و رفتارهای اجباری هستند. مانند اختلال وسواس فکری-اجباری (OCD) و اختلال شخصیت وسواسی-اجباری (OCPD).

   در ابتدا، کمال گرایی ممکن است یک ویژگی مثبت به نظر برسد که ما را به برتری و دستیابی سوق می دهد. با این حال، این پیگیری بی وقفه برای بی عیب بودن می تواند بر سلامت روان تأثیر منفی بگذارد. در محیط‌های پر استرس مانند محل کار و مدرسه، جایی که فشار برای انجام بهترین عملکرد به‌ویژه بسیار زیاد است، کمال‌گرایی می‌تواند به ویژه رایج باشد. درک ریشه های کمال گرایی و تأثیرات عمیق آن بر سلامت روان برای پرداختن به این موضوع فراگیر ضروری است.

درک کمال گرایی چگونه است؟

کمال گرایی صرفاً داشتن استانداردهای بالا یا تلاش برای برتری نیست. این شامل نیازی بی امان به رعایت استانداردهای غیرممکن و ترس از شکست است که می تواند ناتوان کننده باشد. تحقیقات کوران و هیل (2019) نشان می دهد که سطوح کمال گرایی به طور قابل توجهی در بین جوانان در چند دهه گذشته افزایش یافت. این ناشی از فشارهای اجتماعی و فرهنگی برای رسیدن به هر قیمتی است.

برای مبارزه موثر با کمال گرایی، بررسی علل اساسی آن و تشخیص چگونگی تجلی آن در زندگی روزمره بسیار مهم است. با انجام این کار، می توانیم بینشی در مورد اینکه چرا کمال گرایی رشد می کند و چگونه بر رفاه ذهنی و عاطفی ما تأثیر می گذارد، به دست آوریم.

اثرات بر سلامت روان چیست؟

• اضطراب و افسردگی : فشار مداوم برای دستیابی به استانداردهای دست نیافتنی می تواند منجر به استرس مزمن، اضطراب و احساس بی کفایتی شود که به طور بالقوه منجر به افسردگی می شود. مطالعه ای توسط اسمیت و همکاران. (2021) ارتباط معنی داری بین کمال گرایی و اختلالات اضطرابی پیدا کرد که خطرات سلامت روان مرتبط با این ویژگی را برجسته می کند.
• به تعویق انداختن کار : ترس از اشتباه کردن یا نرسیدن به کمال می تواند باعث به تعویق انداختن وظایف افراد شود و منجر به تعلل و استرس بیشتر شود که مانع از پیشرفت حرفه ای و شخصی فرد می شود. تحقیقات نشان می دهد که به تعویق انداختن کار اغلب از ترس از شکست و تمایلات کمال گرایی ناشی می شود و یک چرخه معیوب ایجاد می کند.
• فرسودگی شغلی : تلاش بی وقفه برای رسیدن به کمال می تواند منجر به خستگی جسمی و احساسی شود و رفاه و بهره وری کلی فرد را کاهش دهد . فرسودگی شغلی که با احساس خستگی مفرط و بدبینی مشخص می شود ، اغلب نتیجه رفتارهای کمال گرا به ویژه در محیط های پرفشار است.
• اختلال در روابط: افراد کمال گرا ممکن است استانداردهای بالای خود را به دیگران تحمیل کنند که منجر به تیرگی روابط و انزوای اجتماعی شود . این رفتار می تواند احساس تنهایی و افسردگی را تشدید کند، زیرا کمال گرایان اغلب برای برقراری ارتباط با دیگران در سطحی عمیق تر و واقعی تلاش می کنند.

چگونه می توانید بر کمال گرایی غلبه کنید؟

کنار گذاشتن طرز فکر مقایسه می‌تواند به افراد کمک کند تا به سطح بالایی برسند، بدون اینکه به ایده‌آل غیرممکن کاملی پایبند باشند. آنها می توانند این کار را با تمرین ذهن آگاهی و حضور در لحظه، استفاده از خودگویی دلسوزانه و به چالش کشیدن قضاوت های منفی خود انجام دهند. نکته کلیدی این است که بدانید یک تلاش حتی اگر بی نقص نباشد می تواند ارزشمند باشد.

مهسا بیکی